Շղթան ամաչում էր բոլորից: «Ավա՜ղ,-ինքն իրեն միտք էր անում նա,- ինձ ոչ ոք չի սիրում, բոլորն ատում են ինձ: Ես հասկանում եմ: Մարդիկ սիրում են ազատությունը և ատում են կապանքները:»
Մի մարդ անցնում էր շղթայի մոտով: Նա վերցնում է շղթան, բարձրանում ծառը, կապում նրա երկու ծայրերն ամենաամուր ճյուղին և ճոճանակ պատրաստում:
Հիմա այդ մարդու երեխաները ճոճվում են ճոճանակով, շղթան էլ դրանից շատ երջանիկ է:
Առաջադրանք
Ինչո՞ւ էր ամաչում ու տխրում շղթան:
Շղթան տխրում և ամաչում էր ,որովհետև մտածում էր իրեն չեն սիրում։
Գրի՛ր գովեստի խոսքեր շղթային, այնպես արա, որ շղթան իրեն պիտանի զգա:
Շղթա՛ ,ես քեզնից շնորհակալ էմ ևուրախ , որովհետև դու երեխեքին ուրախացնում ես , որովհետև քեզանի շատ լավ ճոճանակ են պատրաստել։
Հորինել հեքիաթ
Փայտ֊ Մուշեղ Ղարիբյան
Կար֊չկար մի մարդ կար։ Նա հատակին տեսավ փայտ և սկսեց նրան ջարդել։ Փայտը շա՜տ տխրեց և ամաչեց մարդու պահվածքի վրա ։ Մի օր փայտին նորից տեսավ մի ուրիշ մարդ և նրան օգնեց։ Մարդը փայտից սարքեց լիքը բաներ, օրինակ դուռ, դարակ և շատ ուրիշ բաներ փայտը շատ ուրախացավ, որովհետև նրան ճիշտ են օգտագործում և փայտին սկսեց թվալ թե նրան սկսեցին չատել, այլ
հակառակը սիրել ։
Առաչադրանքներ։
ինչպիսին էր փայտին երգրորդ տեսնողը։
ինչպիսին էր փայտը։