Պատասխանե՛ք հարցերին, կետերի փոխարեն գրե՛ք տեքստին համապատասխան բառեր և փոքրիկ պատմություն ստացեք:
Տարին ունի չոռս եղանակ: Տարվա առաջին եղանակը ձմեռնե է: Ձմռանը հաջորդում է գարունը: Ես սիրում էմ գարունը, որովհետև գարնանը ծաղիկները աջում են, ծառերը բողբոջում են, եղանակը անձրեվոտ է: Գարնանը արևը շողում է պայծառ, օրերը տաքանում են: Գարնանը բոլոր թռչուները վերադառնում են տաք տեղեր: Իսկ գիտե՞ք, որ գարնանը իմ մայրիկի ծնունդնե:
Բայց դուք մի կարծեք, խնդրեմ, որ ես միայն անտառներում ու դաշտերում եմ ճանապարհորդել: Ոչ, ես շատ անգամ լողացել եմ նաեւ ծովերի ու օվկիանոսների վրայով, եւ ինձ հետ այնպիսի արկածներ են պատահել, որ ոչ ոքի հետ չեն պատահել: Մի անգամ մի մեծ նավով Հնդկաստան էինք գնում: Եղանակը հրաշալի էր: Բայց երբ մի ինչ-որ կղզու մոտ խարիսխ գցեցինք, ուժեղ փոթորիկ բարձրացավ: Փոթորիկն այնքան ուժեղ էր, որ կղզուց մի քանի հազար (այո, մի քանի հազար) ծառ պոկեց եւ ուղիղ դեպի ամպերը վեր հանեց: Հարյուրավոր փութ կշռող հսկա ծառերն այնքան էին բարձրացել, որ գետնից նայելիս բմբլի չափ էին թվում: Բայց հենց որ փոթորիկը վերջացավ, իսկույն արմատներ գցեց այնպես, որ կղզու վրա փոթորկից ոչ մի հետք չմնաց: Զարմանալի ծառեր են, այդպես չէ՞: Ասենք, մի ծառ բոլորովին չվերադարձավ: Բանը նրանումն է, որ, երբ այդ ծառը վեր թռավ, նրա ճյուղերի վրա գտնվում էր մի չքավոր գյուղացի իր կնոջ հետ: Ինչո՞ւ էին նրանք ծառը բարձրացել: Շատ պարզ՝ որ վարունգ քաղեն, որովհետեւ այդ երկրում վարունգը ծառի վրա է աճում: Այդ կղզու բնակիչները ամեն բանից շատ վարունգն են սիրում եւ ուրիշ ոչինչ չեն ուտում. վարունգը նրանց միակ կերակուրն է: Խեղճ գյուղացիները, փոթորկից բռնված, ստիպված էին ամպերի տակ օդային ճանապարհորդություն կատարել:
Երբ փոթորիկը հանդարտեց, ծառն սկսեց վար իջնել: Գյուղացին եւ գեղջկուհին շատ հաստ էին, նրանք իրենց ծանրությամբ ծառը ծռեցին եւ ընկան ոչ թե այնտեղ, ուր առաջ աճում էր, այլ ուրիշ տեղ՝ այդ երկրի թագավորի վրա եւ, բարեբախտաբար, ինչպես մժեղի, տրորեց նրան:
Բարեբախտաբար, — կհարցնեք դուք: Ինչո՞ւ բարեբախտաբար: Որովհետեւ այդ թագավորը շատ խիստ մարդ էր եւ կղզու ժողովրդին գազանի պես տանջում էր: Ժողովուրդը շատ ուրախացավ, որ իրենց տանջողը ոչնչացավ, եւ նրա թագն ինձ առաջարկեց:Խնդրում ենք, բարի Մյունխհաուզեն, մեր թագավորը եղիր: Դու այնքա՜ն իմաստուն ես, այնքա՜ն համարձակ: Բայց ես կտրականապես մերժեցի, որովհետեւ վարունգ չեմ սիրում:
Հարցեր եւ առաջադրանքներ
1.Դուրս գրի՛ր անծանոթ բառերն ու օնլայն բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր։ Մժեղ–մրջուն
Կտրականապես–անմիջեղ
չքափոր–աղքատ 2.Առանձնացրո՛ւ ամենաուրախ եւ ամենատխուր հատվածները:
Երբ փոթորիկը հանդարտեց, ծառն սկսեց վար իջնել։
Գյուղացին եւ գեղջկուհին շատ հաստ էին, նրանք իրենց ծանրությամբ ծառը ծռեցին եւ ընկան ոչ թե այնտեղ, ուր առաջ աճում էր, այլ ուրիշ տեղ՝ այդ երկրի թագավորի վրա եւ, բարեբախտաբար, ինչպես մժեղի, տրորեց նրան:
3.Տրված համառոտ նախադասությունները ընդարձակի՛ր: Եղանակը հրաշալի էր:
Գիշերբա եղանակը հրաշալի էր։
Փոթորիկ բարձրացավ:
Անուղեղ փոթորիկը բարձրացավ։
Ժողովուրդն ուրախացավ:
Անուղեղ Ժողովուրդն ուրախացավ
4.Դուրս գրի՛ր հոգնակի բառեր եւ դարձրո՛ւ եզակի: Օրինակ՝ անտառներ–
անտառ ծովերի –ծով
ծառար–ծառ
5.Տեքստից դուրս գրի՛ր համապատասխան բառեր եւ լրացրո՛ւ աղյուսակը: Ինչպիսի՞ Ի՞նչ Ի՞նչ է անում
6.Տրված վերնագրերից մեկն ընտրի՛ր ու հեքիաթ հորինի՛ր: Paint-ով համապատասխան նկար նկարի՛ր եւ հրապարակի՛ր բլոգում:
«Թռչող կղզին»,
Կար –չկար մի աղքատ տղա կար։ Մի օր այդ տղան անտառ գնաց ուտելիք փնտրելու և վերևում տեսավ մի Թռչող կղզի։ Նա շատ զարմացավ ։ Երբ տղան բարձրացավ պարանով այդ կղզու վրա, պարզապես ապշեց, որովհետև այնտեղ իսկական հրաշք էր։ Կղզին լի էր գանձերով, շատ ոսկի կար և փող։ Նա իր գրպանները և պայուսակը լցրեց ոսկիներով և փողերով։ Ուզում էր ամբողջը վերցնել, բայց , ցավոք, գրպաններում և պայուսակում էլ տեղ չկար։ Բացի այդ տղան մտածեց, որ պետք է ուրիշ մարդկանց էլ գանձ ու ոսկի մնա, քանի որ նա հասկացավ, որ կղզին կախարդական էր ու հայտնվում էր միայն բարի, հոգատար և կարիք ունեցող մարդկանց համար։ Հետո տղան գնաց տուն և կատարված հրաշքի մասին պատմեց մայրիկին և հայրիկին։
Եռանիշ եմ, կլոր եմ, բաժանվում եմ 100-ի, թվանշաններիս գումարը 5 է։
Պատ՝500
Եռանիշ եմ, կենտ եմ, թվանշաններս նույնն են, թվանշաններիս գումարը բաժանվում է 9-ի։
Պատ՝999,333
Քառանիշ եմ, հազարավորս 5 է, հարյուրավորս 3 է, բաժանվում եմ 100-ի։
Պատ՝5300
Լրացրո՛ւ աղյուսակները։
A
800
900
600
B
50
30
300
a x b + a : b
40016
27030
180002
A
4000
1200
9000
B
4
300
30
a x b — a : b
15000
359996
260700
Լուծի՛ր խնդիրը։
Որքա՞ն դրամ պետք է վերադարձնի վաճառողը Անդրանիկին, եթե նա գնել է 3 կգ խնձոր, 3 կգ դեղձ, 2 կգ տանձ, 4 կգ սալոր և վաճառողին տվել մեկ հատ 10 000 դրամանոց թղթադրամ:
Բարեբախտաբար, ես հիշեցի, որ Թուրքիայում մի այնպիսի բույս կա, որը շատ արագ է աճում եւ, երբեմն, մինչև երկինք հասնում։ Դա բակլան է։ Մի րոպե անգամ չկորցնելով, մի այդպիսի բակլա տնկեցի, եւ բակլան իսկույն սկսեց աճել։ Աճեց, աճեց ու շուտով հասավ լուսնին։
Ուռա՜,– գոչեցի ես եւ սկսեցի ցողունով վեր բարձրանալ։ Մի ժամից հետո լուսնին հասա։ Կացինս գտնելու համար երկար ժամանակ կորցրի։ Լուսինն էլ է արծաթից, կացինն էլ. արծաթը որ արծաթի վրա դնես, չի երեւա։ Վերջիվերջո կացինս գտա մի կույտ փտած դարմանի մեջ։ Ուրախ-ուրախ գոտուս մեջ խրեցի եւ ուզում էի ցած իջնել։ Բայց չհաջողվեց, արեգակը չորացրել էր բակլայի ցողունը, որը կտոր-կտոր եղավ ու թափվեց։ Վշտից լացս հազիվ պահեցի։ Ի՞նչ անել։ Ի՞նչ անել։ Մի՞թե ես էլ երկիր չեմ վերադառնա։ Մի՞թե ամբողջ կյանքս պիտի անցկացնեմ այս սառած լուսնի վրա։ Օ՜, ո՛չ, ո՛չ մի դեպքում։ Վազեցի իսկույն դեպի դարմանի կույտը եւ սկսեցի նրանից պարան հյուսել։ Պարանը կարճ դուրս եկավ, բայց ոչինչ։ Սկսեցի պարանով ցած իջնել։ Ձախ ձեռքով իջնում էի, իսկ աջով կացինն էի բռնել։ Շուտով պարանը պրծավ, եւ ես օդում կախված մնացի՝ երկնքի եւ երկրի միջեւ։ Սարսափելի էր, բայց գլուխս չկորցրի։
Երկար չմտածելով, ամուր բռնեցի պարանի ներքեւի ծայրը, կացնով տվի վերեւի ծայրը կտրեցի եւ կապեցի ներքեւի ծայրին։ Այս բանն ինձ գետնին իջնելու հնարավորություն տվեց։ Բայց եւ այնպես երկիրը հեռու էր, եւ շատ անգամ պետք եղավ պարանի վերեւի ծայրը կտրել եւ ներքեւի ծայրին կապել։ Վերջապես այնքան իջա, որ քաղաքի տներն ու պալատները երեւացին։ Մինչեւ գետնին հասնելը երեք կամ չորս մղոն էր մնում։ Եվ հանկարծ… Օ՜ սարսափ… պարանը կտրվեց։ Ես գետնին ընկա այնպիսի ուժով, որ կես մղոն խորությամբ փոս գոյացրի։ Ուշքի գալով, երկար մտածեցի, թե այդ փոսից ինչպես դուրս գամ։ Ամբողջ օրը ոչ կերա, ոչ խմեցի, մտածում էի ու մտածում։ Եվ հանկարծ ելքը գտա. եղունգներովս աստիճաններ փորեցի եւ այդ սանդուղքով գետնի երես դուրս եկա։ Օ՜, Մյունխհաուզենը երբեք չի կորչի։
Հարցեր եւ առաջադրանքներ
1.Բառարանի օգնությամբ գտի՛ր տրված բառերի հոմանիշները։ Ելք – դուրս գալու տեղ Աստիճան – ելարան, սանդուղք Սարսափ –վախ, ահ Եղունգ –ճանկ ,չանչ,մագիլ Կույտ – խումբ 2.Լրացրո՛ւ բաց թողնված տառերը՝ ք կամ կ: Երկինք, սանդուղք, ելք, երկիր, քաղաք, ներքեւ, արեգակ, Թուրքիա, բաքկա, սկսել
3.Լրացրո՛ւ սյունակները՝ տեքստից առանձնացնելով համապատասխան բառեր: Առարկա (ի՞նչ) Գործողություն (ի՞նչ անել)–սեղան,աթոռո,բակլա,աստիճան,լուսին,Գործողություն– (ի՞նչ անել)–բարձրանալ,իջնել,կտրել,հյուսել,ընկնել
4.Նախադասություններն առանձնացրո՛ւ վերջակետով: Մի բակլա տնկեցի։ Բակլան իսկույն սկսեց աճել։ Աճեց ու շուտով հասավ լուսնին ես սկսեցի ցողունով վեր բարձրանալ ։Մի ժամից հետո լուսնին հասա։
5.Գրի՛ր տրված բառերի հոգնակին: Օրինակ՝ բակլա-բակլաներ Ցողուն – Ցողուններ Երկինք –Երկինքններ
6.Նոր ավարտ հորինի՛ր: Ուշքի գալով, երկար մտածեցի, թե այդ փոսից ինչպես դուրս գամ։ Ամբողջ օրը ոչ կերա, ոչ խմեցի, մտածում էի ու մտածում։ Եվ հանկարծ ելքը գտա…
ես հազկացա վոր պետքե վերցնեմ հող պարան սարգեմ բայց հողը շատ պինդեր և մտածեցի քնի որ կացինը մնացել եր։ Հետո երբ կացինը վերցրեցի միգիչ բարձրացա հետո հիշեցի պարանի մասին և պարանը կապեցի կացինին և այտպես ավելի շատ բարցրացա հետո ես հասկացա ,որ պետպ էի զանգել օգնուցյան բայց իմ մոտ հեռախոս չկար մի ուրիշ մարդ օգնեց ինձ և զանգեց ոգնուցյան ։ Հետոերբ օգնուցյունը եկավ ինձ դուրս հանեցին և ուրախացա։